Bota Si Vullnet Dhe Perfaqesim 1 & 2

Jo bashkëkohësve të mi, jo bashkëqytetarëve të mi, por njerëzimit po ia dorëzoj veprën time.... me një rëndesë të brendshme dhe me besimin se herët një vonesë do të ketë tek ata, të jetë mund t'u drejtohet. Por, nga ana tjetër, qetësisht i dorëzuar të shoh të prekë, në tërësinë e vet, fatin që i takon gjithmonë së vërtetës, në çdo fushë të dijes: fat, që thotë se të
të vërtetat janë veçse një triumf i shkurtër, midis dy veçorive të gjata kohë, në të cilat ajo dënohet si paradoksale ose nënçmohet si banale.
E vërteta nuk është një grua e përdalë, që u hidhet në qafë që nuk e dëshiron; përkundrazi, ajo është një bukuroshe kaq shumë ngurruese, saqë edhe ai që arrin të sakrifikojë gjithçka nuk mund të jetë i sigurt t'i fitojë favoret e saj. Jeta është e shkurtër, por e vërteta punon me largpamësi e rron shumë gjatë. le ta themi pra të vërtetën! Mendimet e këtij shpirti të jashtëzakonshëm nuk durojnë të filtrohen nga një mendje e zakonshme. Të gjera ballë të gjera, të larta të harkuara, nën të cilët shkëlqejnë sy vezullues, nëse transportohen në një rrugë të angështuar e me çatinë e ulët të një kafke të ngushtë, të shtypur nga muret e trashë, nga ata që spiunojnë vështrimin. të topitura, që priren kah qëllimeve personale, ato humbasin çdo jetë dhe fuqi, e nuk i ngjajnë si vetvetes.
Madje, mund të thuhet se këto lloj mendjesh funksionojnë si pasqyra deformuese, në të cilat gjithçka përdridhet, shfigurohet, humbet simetrinë e bukurisë së saj e përngjason me një ngërdheshje.
Ndaj, ai që ndihet i prirë kah filozofisë duhet t'i vizitojë mjeshtërit e pavdekshëm të saj në faltoren e heshtur të veprave të tyre.