Historia E Botes 3

Përmbysjet tronditëse nisin kur evropianët - të shtyrë nga nevoja për zgjerim, etja për fitim, entuziazmi fetar apo nga varfëria - përgjigje pushtimin e botës. Qysh në mes të shekullit XVIII elitat intelektuale evropiane nisin të ndërgjegjësohen për këtë prirje të qartë të rrjedhës së historisë si dhe për rolin që ato vetë ndodhin në të. Gjatë njëqind e pesëdhjetë vjetëve që bëjnë të pasojnë, ndryshojnët nisin të përshpejtohen dhe marrin përmasa të atilla në të gjitha fushat - saqë bëhet është vështirë, për të mos thënë nuk është e pamundur për të mos i parë. Në vitin 1900, jo vetëm në Evropë por edhe në territorin e ku evropianët janë të vendosur, janë shkëputur nga pakthyeshme. Nis të përhapet gjerësisht një vizion i ri , progresist, i historisë. Nëse deri atëherë miti progresit ishte në diskutim, tani duket se ai ka nisur t'u duket më shumë kuptime. Mbi të gjitha, të ardhurat nga Evropa e Veriut dhe në vend e brigjeve të Atlantikut do të nisin të ndihen kudo në botë, duke u mundësuar transformimin jo vetëm të gjithë të tjerëve të Evropës me pjesën tjetër të botës, por edhe vetë themelin e ekzistencës së një. pjesë të mirë të banorëve të saj, edhe pse këta të fundit mund të ndjejnë keqardhje për të kaluarën apo t'i kundërvihen progresit. Në fondin e shekullit XIX (të cilin dhe e përdor si një pikë referimi sa të përafert aq edhe komod), ajo bota që rregullohej nga kultura të jetë dhe të dallueshme nga njëra-tjetrës, nuk ka nisur të marrë një tjetër drejtim. Tashmë fati i saj nuk ka konsiston ndjekjen dhe në përshpejtimin e transformimeve. Një njeri i qëndrueshëm në vitin 1800 dhe i vdekur në vitin 1870 mund të ketë një botë në ndryshim e sipër është shumë më e shpejtë e jetës së tij, se sa ajo ka vazhduar njëmijë vjetëve që kishin paraprirë atë. Historia kishte nisur të përshpejtohej.