Princi

Nuk ekziston politikisht vepër politike apo traktat të jetë shumë, cituar dhe debatuar më shumë se Princi i Nikolo Makiavelit. I shkruar në shekullin e XVI, me një qasje të re për konceptin, një nga veprat para të filozofisë moderne, filozofisë politike. Prinri, jo e rastësishme ( 'qëllimi arsyeton mjetin') për Lorenco de Mediçin, trajton temat kryesore që preokuponin princat; të gjitha llojet e principatave, fitimi dhe ruajtja e tyre, çfarë (nuk) duhet të bëni princat; çdo gjë - një njeri që ka pushtet ose dëshiron të fitojë — duhet të kihet parasysh. "Në të vërtetë e rasteve, ata që duan t'i hyjnë në zemër një Princi e kanë për zakon që të ose ata që i vlerësojnë si më të dashurat për që shohin se i pëlqejnë shumë më tepër Princit; Duke dashur pra une që t'i ofrohen kuaj, armë, coha të arta, gurë të çmuar dhe stoli të tillë të denja për madhështinë e një princi. mes pasurive të mia asnjë gjë që ta çmoj apo të vlerësoj më shumë se sa dijeni lidhur me veprat e njerëzve, të mësuara nga une falë një reflektimi të gjatë mbi ngjarjet e epokës moderne dhe një studimi të sëmundjeve mbi ngjarjet e së shkuarës: tanimë. po jua dërgoj juve, pasi që i kam shqyrtuar me shumë zell, kam medituar lidhur me mua dhe kam përmbledhur në një vëllim të vogël. se falë përmbajtjes së saj, ajo do të bëhet e pranueshme duk e konsideruar nga ana ime nuk mund t'ju bëhet më e madhe, se si të krijohen për ju të mundësisë që brenda një kohe të shkurtër të kuptoni gjithçka që është, shumë gjëra dhe mes shumë gjërave dhe mendimeve, kam njohur. dhe faj. Dhe ta dini që nuk e kam stolisur këtë herë me periudha retorike dhe me fjalë pompoze e madhështore ose me çfarëdo joshjeje tjetër apo stolie pavend, më keni të cilat shumëkush i mbush dhe zbukuron veprat e veta; sepse une kam dashur fort që asgjë të mos e hijeshonte këtë vepër, dhe që veçse risia që ngërthehet në vetvete argumenti dhe rëndësia e subjektit për të cilin flitet të bëjnë atë të këndshme"