B21938
14 days return right
Dorëzimi
Opsionet e pagesës
Përparësitë tona
Gjeni të ngjashme
Përshkrimi
Zamputti është i njohur për studimet e përkthimet e tij brilante për historinë e letërsinë shqiptare, Nuk ka aspak dyshim se ky emër formoi dhe frymëzoi gjenerata të ndryshme studiuesish të rinj përmes publikimeve të tij. Puna e tij është shumë frytdhënëse për historiografinë shqiptare. E kam cekur edhe më herët se Injac Zamputti është gati "i vetmuar" për historiografinë shqiptare në llojin e punës së tij, sepse mënyra, metoda dhe dija e tij reflektojnë në publikimet e tij edhe sot e tutje. Vepra që kemi në dorë është një vepër tejet e rëndësishme për të kuptuar dhe plotësuar veprat studimore apo përkthimet e Zamputti-t, duke u futur në brendësi të jetës së
Albanisches Institut dhe shtëpia botuese "Faik Konica" kanë botuar disa vepra të Zamputti-t dhe ka marrë përsipër të botojnë veprën "Kujtimet”. Këtë vepër e ka përgatitur në këtë formë Jozef Zamputti, i biri i Injacit. Ky libër është i ndarë në dy pjesë: pjesa e parë është: "Mirazhe - Arritje - Zhgënjime 1910-1944” dhe pjesa e dytë “E pakryemja sinfoni skëterrore, 1945-1992". Libri është i pasuruar me shumë fotografi nga jeta dhe familja e Injac Zamputti-t. Albanisches Institut dhe Shtëpia Botuese "Faik Konica" kanë botuar deri më sot disa vepra të Injac Zamputti-t.
Albert Ramaj
Këto kujtime autori i ka lënë në dorëshkrim; kuptohet me makinën e shkrimit të asaj kohe. Siç vihet re, piesën e parë (1910-1944) autori e ka shkruar me gjuhën letrare; kjo sepse është shkruar në vitet '80. Ndërsa pjesën e dytë e ka shkruar në fillimet e viteve '90 dhe është kthyer në dialektin e veriut, doemos mjaft të zbutur. Gjatë kujtimeve të pjesës së parë janë shtuar nga ana jonë disa punime të autorit të asaj periudhe që ndihmojnë për të kuptuar e shpjeguar më mirë mendësinë e kohës dhe të autorit. Në pjesën e dytë autori vetë ka përfshirë një studim të tij me titull “Mbi autoktoninë e shqiptarëve në Ballkan nga legjenda në histori”.
Jozef Zamputti
"Kështu ndodhi që, prej vitit 1949 dhe deri në fund të jetës, si fushë kryesore e kontributit të Injac Zamputit në shkencën dhe kulturën shqiptare spikati ajo e diplomatikës."
Aurel Plasari
"Në penën e Injac Zamputtit, historia e Shqipërisë vazhdonte të zhvillohej në lidhje të ngushtë me Republikën e Venedikut e me atë të Raguzës, me mbretërinë e Napolit apo me atë të Spanjës, me mbretëritë e Francës, Gjermanisë, Hungarisë e sigurisht me Papatin. Është edhe falë tij, që historia e Shqipërisë në shekujt e sundimit osman mbeti një histori evropiane dhe nuk u katandis në një kronikë provinciale otomane. Pra, Historia e Shqipërisë si një histori evropiane."
Pellumb Xhufi
"At Giuseppe Valentini S.J. (1900-1979) dhe Injac Zamputti (1910-1998), mësuesi dhe dishepulli, janë pa asnjë dyshim dy themelvënësit dhe njëkohësisht dy diplomatistët e pambërritshëm të botimit të burimeve dokumentare për historinë e Shqipërisë."
Kastriot Marku
Duke patur si qëllim kryesor të shkruajë kujtimet, në formën e tyre të përjetshme historike, letrare dhe shkencore, Zamputti e ka të qartë detyrën e madhe që i ka ngarkuar vetes në moshë të rënduar nga puna dhe vitet dhe, në mënyrë të saktë e të qartë, i rri konsekuent gjithçkaje në parimin letrar, historik e vërtetësinë jetësore.
Musa Vyshka
Albanisches Institut dhe shtëpia botuese "Faik Konica" kanë botuar disa vepra të Zamputti-t dhe ka marrë përsipër të botojnë veprën "Kujtimet”. Këtë vepër e ka përgatitur në këtë formë Jozef Zamputti, i biri i Injacit. Ky libër është i ndarë në dy pjesë: pjesa e parë është: "Mirazhe - Arritje - Zhgënjime 1910-1944” dhe pjesa e dytë “E pakryemja sinfoni skëterrore, 1945-1992". Libri është i pasuruar me shumë fotografi nga jeta dhe familja e Injac Zamputti-t. Albanisches Institut dhe Shtëpia Botuese "Faik Konica" kanë botuar deri më sot disa vepra të Injac Zamputti-t.
Albert Ramaj
Këto kujtime autori i ka lënë në dorëshkrim; kuptohet me makinën e shkrimit të asaj kohe. Siç vihet re, piesën e parë (1910-1944) autori e ka shkruar me gjuhën letrare; kjo sepse është shkruar në vitet '80. Ndërsa pjesën e dytë e ka shkruar në fillimet e viteve '90 dhe është kthyer në dialektin e veriut, doemos mjaft të zbutur. Gjatë kujtimeve të pjesës së parë janë shtuar nga ana jonë disa punime të autorit të asaj periudhe që ndihmojnë për të kuptuar e shpjeguar më mirë mendësinë e kohës dhe të autorit. Në pjesën e dytë autori vetë ka përfshirë një studim të tij me titull “Mbi autoktoninë e shqiptarëve në Ballkan nga legjenda në histori”.
Jozef Zamputti
"Kështu ndodhi që, prej vitit 1949 dhe deri në fund të jetës, si fushë kryesore e kontributit të Injac Zamputit në shkencën dhe kulturën shqiptare spikati ajo e diplomatikës."
Aurel Plasari
"Në penën e Injac Zamputtit, historia e Shqipërisë vazhdonte të zhvillohej në lidhje të ngushtë me Republikën e Venedikut e me atë të Raguzës, me mbretërinë e Napolit apo me atë të Spanjës, me mbretëritë e Francës, Gjermanisë, Hungarisë e sigurisht me Papatin. Është edhe falë tij, që historia e Shqipërisë në shekujt e sundimit osman mbeti një histori evropiane dhe nuk u katandis në një kronikë provinciale otomane. Pra, Historia e Shqipërisë si një histori evropiane."
Pellumb Xhufi
"At Giuseppe Valentini S.J. (1900-1979) dhe Injac Zamputti (1910-1998), mësuesi dhe dishepulli, janë pa asnjë dyshim dy themelvënësit dhe njëkohësisht dy diplomatistët e pambërritshëm të botimit të burimeve dokumentare për historinë e Shqipërisë."
Kastriot Marku
Duke patur si qëllim kryesor të shkruajë kujtimet, në formën e tyre të përjetshme historike, letrare dhe shkencore, Zamputti e ka të qartë detyrën e madhe që i ka ngarkuar vetes në moshë të rënduar nga puna dhe vitet dhe, në mënyrë të saktë e të qartë, i rri konsekuent gjithçkaje në parimin letrar, historik e vërtetësinë jetësore.
Musa Vyshka
Reviews
Nuk u gjet asnjë koment