Pas Xhamit Te Dyfishte

Nga dritaret e mirëizoluara me xhama të dyfishta të apartamentit të saj në
Reikjavik, një grua e vjetër vështron jetën nga cila ndihet tashmë e
shkurtuar. Një jetë e vrullshme dhe e zhurmshme që vazhdon të jetë shumë, të
ngrejë pyetje e të ushqejë urinë e saj për të tjera ditë dhe dëshirën e saj për të
pjesë e së tashmes. Ajo është e ve, ka fëmijë që e duan, por që bëjnë nga
kohësh jetën e tyre, ka nisur të rritet gjithmonë më të madhe.
Jeta e saj monotone lëkundet kur hyn në skenë një burrë, bashkëmoshatar, i
nda nga e shoqja, i cili, pa ndrojte, e miklon dhe kërkon, duke e bërë
ndjejë edhe një herë dalldinë e dëshirimit dhe përkrahjes. Por, a është e
pranueshme, e dëshirueshme, apo edhe thjesht është e mundur, të dashurohesh në
aplikacion e saj? mund t'i ofrojë çfarë dashuria dy jetëve vetmitare në perëndimin
e gomë? Pse pasioni i të rriturve mbetet një tabu, edhe në sytë e miqve dhe
familjarëve, diçka që duhet mohuar ose kritikuar si një kapriço.
“Pas xhamit të dyfishtë” është një këngë dashurie delikate për gjallërinë e
shpirtit që nuk i bindet vyshkjes së trupit, një rrëfim poetik është shumë për
largësia e panevojshme që krijohet midis brezave e që mohon ndjenja të cilat
nuk plaken kurrë.
“Pas xhamit të dyfishtë” është një rrëfim delikat dhe i vërtetë për faktin që
nevoja për lidhjet dhe kontaktet është dominus i njeriut, deri në fondin e jetës së tij.
- Corriere della Sera
Thoroddsen, shkrimtare dhe poete islandeze, ka shkruar një roman të shkurtër
dhe të gjallë, një dritare e hapur mbi mendimin e një gruaje që po arrin
perëndimin e jetës, por që ka një vështrim të ndritur si agimi.
- Io Donna