Vepra 2 Vilson Blloshmi
B08955
14 days return right
Dorëzimi
Opsionet e pagesës
Përparësitë tona
Gjeni të ngjashme
Përshkrimi
PO IKIN VITET
Po ikin vitet, po shkon dhe ajo ditë
Që njëzet herë për ty është përsëritur,
Që, pse shkon, nuk ka faj,
Se do t’i hapë udhë vitit njëzet e një.
Pastaj ka njëzet vjet duke të pritur,
Të qeshem para saj.
Dhe koha një ditë karvanin do shkarkojë
Anash gjërash që do lëjë dhe ne do na harrojë
Në vendin… s’di se ku,
Por për një kohë aty një sop dheu do qëndrojë.
Kur t’kalojë udh’tari, fytyrën do shtrembojë:
Ç’ka qenë ky këtu.
O vite që kaloni, o skotë pafundësie,
Megjithëse ju rrëmbeni at’ kohë lumturie,
Kujtimi ka për t’mbetë.
Mendimit kur venitet, mbi të ju bëni hije
O ditë të pavdekshme, o dlirësi rinie,
Që s’ kthehi më në jetë.
Po ikin vitet, po shkon dhe ajo ditë
Që njëzet herë për ty është përsëritur,
Që, pse shkon, nuk ka faj,
Se do t’i hapë udhë vitit njëzet e një.
Pastaj ka njëzet vjet duke të pritur,
Të qeshem para saj.
Dhe koha një ditë karvanin do shkarkojë
Anash gjërash që do lëjë dhe ne do na harrojë
Në vendin… s’di se ku,
Por për një kohë aty një sop dheu do qëndrojë.
Kur t’kalojë udh’tari, fytyrën do shtrembojë:
Ç’ka qenë ky këtu.
O vite që kaloni, o skotë pafundësie,
Megjithëse ju rrëmbeni at’ kohë lumturie,
Kujtimi ka për t’mbetë.
Mendimit kur venitet, mbi të ju bëni hije
O ditë të pavdekshme, o dlirësi rinie,
Që s’ kthehi më në jetë.
Reviews
Nuk u gjet asnjë koment