B23895
14 days return right
Dorëzimi
Opsionet e pagesës
Përparësitë tona
Gjeni të ngjashme
Përshkrimi
Emri: Elira
Mbiemri: Anonim
Mosha: 32 vjeç
Vendlindja: Tiranë
Statusi Civil: Dashnore
Unë jam një tablo mbushur me ngjyra. Me ngjyra bazë dhe ato të përftuara. Jam tabloja gjigante shumë dimensionale e pikturuar nga vetë unë.
Jam një mish-mash ngjyrash të ndezura ose të vrara, të cilat të perziera bashkë, formojnë shpirtin tim.
Jam ajo vjollca pastel, pa shkëlqim, pa nuance, por plot dritë kur e prekin rrezet e diellit. E here-herë jam roza pastel, ajo roza mat, si e mëndafshtë, e lehtë që rri derdhur, ajo jam unë.
Jam tingull kitareje, ajo do-ja e fortë, e hera herës ajo re-ja e vakët nën gishtat e kryqëzuar të një muzikanti. Jam violinë, nga ato klasiket që luajnë simfoni. Jam pianoforte, do – re – mi-ja e saj, jam unë.
Ai kalliri i grurit që kur piqet varet e pret ta shkulin nga rrënjët për t’u kthyer sërisht në një tjetër formë të dobishme.
Jam pemë, pemë e mbushur me lule të vogla qershie. Një tufë bar ose një mjergull e dendur mbi shkëmbinj.
Jam një digë turfulluese. Një urë mbi një lumë. Një valë në liqen, një ujvarë e fshehtë. Jam aroma e livandos. Jam ngjyra e jargavanit.
Ah, unë jam një tempull, një tempull i lashtë lutjesh, një tempull plot me qirinj e zëra që kërkojnë e kërkojnë, luten e luten. Jam rrugë pa fund, ose, ose një shtëpizë e braktisur barinjsh në një livadh diku në mes të botës.
Një mesazh në shishe jam unë! Këmbana e një Kishe, zëri lutës i një Hoxhe mbi një minare Xhamie. E ndonjëherë jam një lotus ose një zambak liqeni. Një gur i lëmuar në një rrugë me kalldrëm. Jam një trëndafil ngjyrë pudre mbi tastieren e një pianoforte. E keni parasysh se si duket rruga në një pyll bambush? Ajo jam unë! Jam një rrugë lidhëse. Një majë mali me dëborë të përhershme. Shkuma e një dallge deti. Unë jam Elira!
Mbiemri: Anonim
Mosha: 32 vjeç
Vendlindja: Tiranë
Statusi Civil: Dashnore
Unë jam një tablo mbushur me ngjyra. Me ngjyra bazë dhe ato të përftuara. Jam tabloja gjigante shumë dimensionale e pikturuar nga vetë unë.
Jam një mish-mash ngjyrash të ndezura ose të vrara, të cilat të perziera bashkë, formojnë shpirtin tim.
Jam ajo vjollca pastel, pa shkëlqim, pa nuance, por plot dritë kur e prekin rrezet e diellit. E here-herë jam roza pastel, ajo roza mat, si e mëndafshtë, e lehtë që rri derdhur, ajo jam unë.
Jam tingull kitareje, ajo do-ja e fortë, e hera herës ajo re-ja e vakët nën gishtat e kryqëzuar të një muzikanti. Jam violinë, nga ato klasiket që luajnë simfoni. Jam pianoforte, do – re – mi-ja e saj, jam unë.
Ai kalliri i grurit që kur piqet varet e pret ta shkulin nga rrënjët për t’u kthyer sërisht në një tjetër formë të dobishme.
Jam pemë, pemë e mbushur me lule të vogla qershie. Një tufë bar ose një mjergull e dendur mbi shkëmbinj.
Jam një digë turfulluese. Një urë mbi një lumë. Një valë në liqen, një ujvarë e fshehtë. Jam aroma e livandos. Jam ngjyra e jargavanit.
Ah, unë jam një tempull, një tempull i lashtë lutjesh, një tempull plot me qirinj e zëra që kërkojnë e kërkojnë, luten e luten. Jam rrugë pa fund, ose, ose një shtëpizë e braktisur barinjsh në një livadh diku në mes të botës.
Një mesazh në shishe jam unë! Këmbana e një Kishe, zëri lutës i një Hoxhe mbi një minare Xhamie. E ndonjëherë jam një lotus ose një zambak liqeni. Një gur i lëmuar në një rrugë me kalldrëm. Jam një trëndafil ngjyrë pudre mbi tastieren e një pianoforte. E keni parasysh se si duket rruga në një pyll bambush? Ajo jam unë! Jam një rrugë lidhëse. Një majë mali me dëborë të përhershme. Shkuma e një dallge deti. Unë jam Elira!
Reviews
Nuk u gjet asnjë koment