Satirikon

«Satirikon» është libri i tretë i autorit pas Zogjtë e Hiçkokut dhe Tirana Feliniane. është ndarë në katër pjesë ku përmblidhen;
1) Artistët. Figura artistësh që autori ka njohur dhe ka shumë kujtime me ta. Spikatin figura të tilla si Ismail Kadare, Ksëm Trebeshina, Migjeni, Bujar Lako, Timo Flloko, Robert Ndrenika, Vath Koreshi, Petro Marko etj.
2) Sprova për çështje aktuale të artit si «Ku po shkon poezia e sotme?» Zëra të shuar të personaliteteve të letërsisë, që nuk po shquhen me spikamë për t'i dhënë letërsisë një tabletë të re. Ka shume botime, por pak art.
Të duket se të gjithë duan të shkruajnë dhe të pretendojnë. Është koha e bumit të letrës, por jo të shkrimit të mirëfilltë. Koha e stokut letrar. Hobi për të shkruar po i merr frymën artit si mision. Janë shumë çështje që shikohen nën një lupë kritike.
Në këtë spikatin të veçantë për pjesët politike që kanë tronditur jetën shqiptare. Çështje të romanit. Refleksione për dukur të reja në aspekte të ndryshme të artit.
3) Ese-tregim, një formë më komunikuese për përcjelljen e mesazheve në shikimin e trillerit përplot emocional artistik.
4) Përkthimi i gjashtë eseve të Milan Kunderës ka marrë nga libri i tij me këtë, Perdja. Ky libër është fryt i 20 punë të pareshtur të shkrimtarit në emigracion. Ai ka një moment hap pas hapi, gjithmonë i shqetësuar dhe në lidhje të ngushtë me shtypin dhe botimet.
edhe pse ai ka jetuar intensivisht me rritjen e kulturës dhe artit shqiptar. Në këto janë përmbledhur në këtë libër nuk është gazetari, opiononisti apo analisti, po shkrimtari që është gjithçka që duket nga një kuotë shkrimore e përpunuar, ku tharmi i faktit apo impresionit përcillet me një densitet të lartë artistik.