Rebelimi I Lulus

Ky ditar i drejtohet Lúlus, pjesës më të fisme të njeriut, dhe në të shpaloset.
një botëkuptim i ndryshëm është, si përgjigje ndaj kohëve të fundit që po
kalojmë. Duke u nisur nga problematika e tij e tij apo
situatave të ndryshme, autori i jep zë ndjenjave, duke zgjedhur më të
zgjidhjet dhe njëherazi më të vështirën për të komunikuar me mua
publikun. Në këtë rrafsh specifik personal, ai shkruan për të lidhur, për
t'u ndier i lirë, për të mos iu nënshtruar mentalitetit të kopesë, pra për të
mos u asgjësuar. Dhe rrugëdalja është imagjinata krijuese, ajo sjell
brenda brenda botes se krijuara e te verteta. Rezistenca më shprehet
kthimin e urrejtjes në dashuri, vërtetësinë e ndjenjave dhe të mendimeve në
një epokë hipokrizie, mosshkëputje nga konteksti social, modest dhe
pranimin e vetvetes.
Por kjo letër e gjatë ka edhe një rrafshojmë shoqërinë, në të cilin dallojmë një
analizë thumbuese ndaj elitave të llastuara shqiptare që nuk janë më të afta të
përbëjnë popullin, që nga një varfëri shpirtërore e fshehur nga
bollëku material, që bëjnë vend tonë si të ishte tokë e huaj dhe e
urryer. E këtë elitave nuk mund t'u kundërvihet popullit, i lodhur, i
zhgënjyer, i përthithur në një labirint makabër manipulimi ku asnjëherë nuk
gjendet, por vetëm pasqyrimi i tij i luhatshëm. E kështu njerëz
kapërfyten mes tire në luftën për mbijetesë duke u bërë jehonë pohimit: “...
sot duhet që me të gjithë të përkasësh dikujt, të jesh pjesë e një grupi apo klani, ndryshe
rrezikon të dështosh...”. Ja tek ke konfirmimin e pastër se kritikat që janë
dukur të parapërgatitura, i paska ndier të tillë edhe ndonjë tjetër; kurthet
qëllimshëm stisur, ia kanë stisur edhe dikujt tjetër; pafuqia për të bëzajtur,
paska kapluar edhe dikë tjetër; trysnia gati e papërballueshme nuk qenka një
trill i mendjes sate, si nuk është trill i mendjes së dikujt tjetër: është shtypëse!
Po zgjedhja? Zgjidhja nuk është re, por e vetmja është sipas autorit:
refuzo ta luash këtë lojë, dil nga ky rreth, rebelohu! Vendose dashurinë në
qendër të jetës tënde dhe mbarte atë kudo, në çdo tavolinë, në çdo bisedë,
në çdo takim. “... dashuria është një forcë që ka fuqi të na kujtojë se kush jemi
dhe kujt i takojmë”