Mbreteria E Endrrave

Në tregimet e Ukajt situatat narrative përkthehen në figura (ngjashëm si te mbi Kafka), por këto ivendoset karakteristikat e diskursit abstrakt/eseistik, që i shndërrojnë ato në modelin e modelit të diskursit/alegorik. Kjo pamje edhe teencë e romanit të tij: ata nuk emërtohen rastësisht si perandori, gjenerali, udhëheqësi etj., si funksione të abstraktuara nga plotnia e jetës/ekzistëve njerëzore. (Günther Anders)
Nëse për psikanalizën e Freudit ëndrra ishte një portë mbretërore për tek e pavetëdijshmja, pra në mbretërinë e lirisë, kjo është letërsia për Ukajn. Po, në anën tjetër, nëse për Jungun ëndrra ishte një “rrugë” drejt një simbolike dhe imagjinare arkitipik – e tillë është letërsia për Ukajn. Këtë e dëshmojnë edhe këto tregime/novela që po ia propozojnë lexuesit e tij. Natyrisht, duke këmbëngulur në një etikë diskursive të letrave në qendër të cilës është liria. Liria si agape dhe kreacion.
Anton Berishaj
Ukaj asht rrëfimtar i qetë, sintaksa e tij ma së shumti i ngjan asaj të rrëfimeve të motit buzë votrës, figuracioni është i kandshëm, ndërsa erudicioni dhe formimi profesional ia lejojnë me hy e me dalë lirisht në fushat e pamat të letërsisë botnore nga kah zgjohen. hera herës reminishenca të kandshme n'daç letrare n'daç filozofike.
Ky libër i Ndue Ukajt meriton me u lexue për stilin e zhdërvjellët dhe për ndjeshmërinë e naltë qytetare. Autori rrëfen me vetëdije dhe me respektin e tokës së tij, një vend ku ai dhe të ngjashmit e tij janë dhe dihen më shumë pakicë kulturore dhe shpirtnore. Këto tregime rrëfejnë me art dritën e shpresës, thyemjen e andrrës por edhe dëshirën e nji ringjalljes së vërtetë të nji populli.
Ardian Ndreca