Dranja
B12687
14 days return right
Dorëzimi
Opsionet e pagesës
Përparësitë tona
Gjeni të ngjashme
Përshkrimi
Dranja, emri i veprës eponime persona poetica, një breshkë femër “me një emër gruaje”, që është gjithashtu “emri i një vajze të bukur prej vendlindjes së autorit”, është një formë dialektore e emrit Drande, “Trëndafile”. Titulli i veprës duhet të lexohet, pra, si ‘gruaja-breshkë’ ose “breshka-trëndafile” - një tekst, “Një gropëz e vogël për një trëndafile”, përpunohet mbi motivin. Natyra e veprës identifikohet me emrin e llojit letrar që pason menjëherë titullin: “Dranja. Madrigale”. Një madrigal është një nënlloj lirik erotik, i shkruar në vargje dhe në fillimet e tij i kënduar. Por madrigalet e veprës Dranja janë shkruar në prozë, e cila është, sidoqoftë, prozë poetike, pikërisht një lloj i ndërmjetëm midis poezisë dhe prozës. Si një rrëshqanor, Dranja është “frymor i ndërmjemë mes sisorëve dhe atyne që pjellin vezë”, duke përfaqësuar kështu një stad kalimtar në evolucionin e jetës së kafshëve - nëntitulli shënon: “madrigale mbi fatin e një frymori të papërsosun” (“Madrigale uber das Schicksal eines unvollkommenes Wesen”). Hibridizmi i heroinës, rrëshqanore dhe njerëzore, i përgjigjet hibridizmit të llojit letrar që portretizon personazhin (persona). Për herë të parë që nga Djella (fjala është trajta e shquar femërore e emrit në trajtën e pashquar të gjinisë mashkullore ‘diell’ dhe i përgjigjet në gjermanisht ‘die Sonne’), një emër i përveçëm femëror kondenson një vëllim në një titull njëfjalësh. Një kondensim i tillë i kuptimit në një njësi minimale semantike formulon një poetikë shpërthyese.
Reviews
Nuk u gjet asnjë koment