Kosova Fatkeqe

Kosova vazhdon të jetë fatkeqe edhe si shtetIpavarur ndanëse jo si në të kaluarën kur ishte kotoni. Ajo vazhdon të jetë fatkeqe, eepse ende është peng i mitlt imperial serb për Kosovën si "tokë e shenjte, serbe" dhe "Jerusalem serb", me të gjitha konsekuencat që ka kjo mitologjl agresive, e shndërruar në doktrinë religjioze dhe në politikë shtetërore. Por, Kosova vazhdon të jetë fatkeqe edhe në pLanin e brendshëm, sepse lufta primrtive për pushtet dhe zhvatje e partive politike po e degradon dhe po e shfytyron lirinë e sal. Natyrisht Kosova është fatkeqe edhe në planin ndërkombëtar, sepse është e ekspozuar ndaj diss niveleve të pushteteve civile dhe ushtarake [UNMIK, KFDR, EULEX, Gjykata Speciale] të cilat janë të çakorduara dhe r¦vale ndermjet vete e në dem të pavarësisë e zhvillimrt të Kosovës. Me gjithë atë mbikëqyrje e prezencë ndërkombëtare, Kosova nuk është e pranuar si shtet nga DKB-ja, as nga 8E-ja, as nga 0S8E-ja, as nga NATO-ja. Kosova është një figurë oksimoroni, me konotime të kundërvënë e absurde- për Serbinë është "tokë e shenjtë serbe", për shqptarët, e postpavarësisë është shndërruar në një "lope mjelëse', për ndërkombëtarët është një krizë ndërkombë,tare, që duhet të menexhohet, mundësisht duke u mbajtur në jostabilitet permanent, por të kontrolluar Me një fjalë, fatkeqësia e Kosovës është disaplanëshe.
Mbes me shpresë se edhe kjo përmbledhje tekstesh që përthekojnë vitet nga pavarësia e deri tash, do të plotësojë parnien e tragjedisë së re të Kosovës, e cila mbahet disi e fshehtë, si një sëmundje e padiagnostikuar Si autor dhe si shtetas i Kosovës karn arsye të shpresoj se një pjesë të oblagimit tim intelektual e atdhetar e kam kryer me këto preokupirne.
Sqt, kur po i shkrual këta rreshta, në regjimin e karantinës për shkak të pandemisë së koronavirusit, Kosova është e dërrmuar dhe e peshpresë për të ardhmen. Kjo gjendje e saj fatkeqe ishte arsyeja që më nxiti të mbleclh këto tekste të shkruara ndër vite e til bël bashkë si një përkujtesë për angazhimin personal, në mbro;tie të Kosovës. Le të mbetet testar nent, i një njertu që tërë jetën ka bërë përplekje për lirinë e kësaj Kosove.
Më mbetet vetëm ta lus Zotin që ta ndrhmojë këtë vend, sepse nlerëzit e saj, me shumicë, tashmë e kanë braktisur. Fakt që edhe këtë parathenie po e shkruaj në një natë me orë policore, siç kam shkruar tekste të ndryshme edhe në vitet 1981, 1989, 1998. 1999, madje edhe në vitin 2004 në orë policore, më bën të ndiej edhe më shumë dherribje për këtë vend. Islamrt dhe Perëndimit si dhe rnbi politikën e jashtme të Turqisë.