Deri Ne Frymen E Fundit

Suedi, vitet ’70. Në një fshat të humbur pranë bregut të një liqeni, një
vogëlushe me emrin Lo është vetëm 6 vjeçe kur takohet për herë të parë me
Lukasin, natën e një zjarri të madh që kërcënonte komunitetin e tyre. Të dy
fëmijë emigrantësh, të dy të dashuruar marrëzisht pas tokës, ata u bënë miq
të ngushtë, pavarësisht pengesave të forta nga ana e familjes së Losë. Takohen
fshehurazi në një shtëpi të braktisur buzë liqenit dhe të dy bashkë kalojnë
verat kredhur në ujë dhe dimrat kruspullosur brenda shtëpisë, duke risjellë e
ringjallur fragmente të filmit të tyre të preferuar “Deri në frymën e fundit”.
Fëmijëria e Losë së vogël rrjedh pothuajse e qetë. E ëma gjithnjë e këshillon
t’i ruhet dashurisë, por pa ia shpjeguar arsyen. Fjalët e së ëmës krijojnë brenda
së voglës pyetje pa fund, të cilave nuk di t’u japë përgjigje. Në çastin që Loja
do të njihet me Lukasin 13-vjeçar, që mban përbrenda një plagë të
pashërueshme, jeta e saj do të ndryshojë kryekëput.
Ajo që lind nga takimi i tyre i parë ngjan se është fillimi i një dashurie
adoleshence, një dashuri plot ëndrra, që duket e destinuar të zgjasë
përjetësisht. Ajo lloj dashurie që ëndërrojnë të gjithë, pa asnjë kompromis.
Por adoleshenca merr fund shpejt dhe Loja e Lukasi gjenden të ndarë, miqësia
e tyre do të marrë fund mes braktisjesh dhe tradhtish. Loja vendos të lërë pas
krahëve familjen, Lukasin dhe fshatin e saj.
Se si mund të shkatërrohet një miqësi kaq e pastër dhe e pafajshme – dhe kaq
rreptësisht e ndaluar – është një mister që shpaloset përgjatë udhëtimit të Losë
në Berlin, Kopenhagen e deri në Nju-Jork, nga një takim dashurie në tjetrin,
teksa duket e destinuar të endet nëpër një botë, të cilën e fajëson për ndarjen
nga Lukasi. Një roman i magjishëm, me humor dhe ndjenja të thella.
Historia e dashurisë që na rrëfen Anne Swärd nuk ka asgjë tradicionale.
Ndjenja që lidh Lonë me Lukasin është një prej atyre që të gjithë e kemi
ëndërruar, të paktën një herë: e dinë që i përkasin përgjithmonë njëri-tjetrit, e
dinë që s’mund të jetojnë pa njëri-tjetrin. Tragjedia është që e dinë edhe se
nuk mund të jetojnë me njëri-tjetrin. As me ty, as pa ty. Me hijeshi të
jashtëzakonshme, shkrimtarja suedeze na shoqëron në këtë rrugëtim të
trazuar dhe pa destinacion, që i shtyn dy protagonistët të luftojnë për të gjetur
atë fill që i lidh në mënyrë të pazgjidhshme: pushtetin e fshehtë të dashurisë
së tyre të mbrapshtë.
Kritika
Kjo përrallë rritjeje dhe formimi ka të gjithë përbërësit e duhur: seks, vdekje,
fëmijëri të humbur; por dallohet për rrëfimin mbresëlënës.
Daily Mail
Psikologjikisht i thukët... Anne Swärd rrëfen rrjedhshëm për dashurinë,
tradhtinë dhe komplekset e zemrës së njeriut.
Independent
Në botën e autores Anne Swärd, atmosfera është përvëluese. Ajo shkruan për
një dashuri që shpërthen si një zjarr mes pyllit. Kur çdo gjë është sterrë dhe e
shkatërruar, mbeten krahët e ferrit, gati për t’u përflakur sërish.
Bodil Juggas, Arbetarbladet
Ndonëse, herë pas here, lexim disi i vështirë, historia provokuese dhe bindëse
lidh mjeshtërisht marrëdhënien e prindërve të Losë me adoleshencën e saj,
teksa eksploron këshillën e së ëmës “ruaju nga dashuria”.
Laura Temple, Irish Examiner