Libri I zi

Galipi, një avokat nga Stambolli, pinjoll i një familjeje të
madhe, ka hyrë në rutinën e martesës së tij, edhe pse e ka
prekur ëndrrën: është martuar me vajzën që ka dashur qysh
në fëmijëri, e cila është njëherësh edhe kushërira e tij e
parë. Por, kur kthehet një mbrëmje në shtëpi, zbulon se e
shoqja, Ryjaja, një lexuese e thekur e romaneve policeske,
e ka braktisur, duke ia shpjeguar arsyen e largimit me një
copëz letre prej nëntëmbëdhjetë fjalësh që i ka lënë. Galipi
nis të ndjekë gjurmët e së shoqes dhe vëren se njëherësh me
të, kanë humbur edhe gjurmët e Xhelalit, të gjysmëvëllait
të saj, një gazetar shumë i njohur. Orhan Pamuk ndërthur
historinë prej “detektivi” të Galipit, me kronikat e shkruara
nga Xhelali ndër vite dhe ndërton një histori të pazakontë.
Tek endet në kërkim të Ryjasë së tij të dashur, avokati ynë
do ta përshkruajë mahnitshëm Stambollin e paqetë e plot
kaos të fillimit të viteve 70-të, mu pas grushtit të fundit të
shtetit, mes trazirash politike që nisën qysh pas vdekjes së
Ataturkut. Përse e ka lënë Ryjaja aq befas? Galipi nuk është
më i qetë në lëkurën e vet dhe nis ngadalë mu si një dytës,
të marrë identitetin e Xhelalit, njeriut që ka adhuruar më së
shumti në jetë, nis të flejë natën në shtratin e tjetrit dhe të
veshë përnjëmend rrobat e tjetrit, t’i përgjigjet telefonit të
tij, madje zë e shkruan edhe kolonat e tij të gazetës. “Libri i
zi” është një sagë mahnitëse, një rrëfim plot mistere që të lë
pa frymë dhe që me densitetin e ndodhive dhe peshën e së
shkuarës që bart, të çon në zemër të një historie mbresuese.
“Befasues... i tillë, që e sjell së mbari romanin detektiv.”
Independent on Sunday
“Një libër i jashtëzakonshëm... Mes më të mirëve, bashkë me ata të
Ekos, Kalvinos, Borgesit dhe Markezit.”
Observer
“Ky libër është një triumf i artit të mrekullueshëm të të shkruarit.”
Flutura Açka