Abdylhamidi Ii Sulltani I Fundit I Nje Epoke
B22553
14 days return right
Delivery from 200 Lek
Free Delivery to Pickup Point
SuperMart purchase protect
Find similar
Description
Ky libër kishte si objektiv të vetin njohjen me plot kuptimin e fjalës të Abdylhamidit II. Të gjithë ata që janë kureshtarë të njohin çdo gjë që ka bërë ai nga lindja deri në vdekje, këndvështrimin e tij për jetën, botën e tij të mendimeve, marrëdhëniet e tij njerëzore dhe familjare, si dhe jetën e tij të përditshme pranë drejtimit të shtetit, mund të gjejnë çdo gjë të tijën në këtë libër.
Sulltan Abdylhamidi II ishte sundimtari i fundit i tri kontinenteve. Ai ishte Padishahu i tridhjetëekatërt osman. Sulltan Hamidi drejtoi shtetin në një periudhë mjaft të vështirë të tij. Ai u përpoq që brenda kësaj periudhe ta mbante shtetin në këmbë. Ai ra nga froni pas 33 vjetësh në pushtet. Duke vënë re se Padishahët e tjerë që erdhën në drejtimin e vendit pas tij nuk patën ndonjë ndikim, mund të themi se Abdylhamidi II ishte Perandori i fundit dhe i vërtetë osman.
Duket qartë se në të vërtetë ai nuk ishte një individ që pëlqente të lëvizte sipas qejfit e të merrte vendime të prera, pa marrë mendimin e specialistëve në lidhje me mjaft çështje. Në këtë kuptim, në të vërtetë administrimi i Abdylhamidit II duke qenë një lloj drejtimi i fuqishëm qendror, funksiononte si një lloj “Sistemi Kryeministror” dhe që në krye kjo ishte mjaft e rëndësishme. Kjo sepse mbajtja në këmbë e shtetit që ishte i përhapur në një gjeografi mjaft të gjerë ishte e lidhur pikërisht me këtë.
Sulltan Abdylhamidi II ishte sundimtari i fundit i tri kontinenteve. Ai ishte Padishahu i tridhjetëekatërt osman. Sulltan Hamidi drejtoi shtetin në një periudhë mjaft të vështirë të tij. Ai u përpoq që brenda kësaj periudhe ta mbante shtetin në këmbë. Ai ra nga froni pas 33 vjetësh në pushtet. Duke vënë re se Padishahët e tjerë që erdhën në drejtimin e vendit pas tij nuk patën ndonjë ndikim, mund të themi se Abdylhamidi II ishte Perandori i fundit dhe i vërtetë osman.
Duket qartë se në të vërtetë ai nuk ishte një individ që pëlqente të lëvizte sipas qejfit e të merrte vendime të prera, pa marrë mendimin e specialistëve në lidhje me mjaft çështje. Në këtë kuptim, në të vërtetë administrimi i Abdylhamidit II duke qenë një lloj drejtimi i fuqishëm qendror, funksiononte si një lloj “Sistemi Kryeministror” dhe që në krye kjo ishte mjaft e rëndësishme. Kjo sepse mbajtja në këmbë e shtetit që ishte i përhapur në një gjeografi mjaft të gjerë ishte e lidhur pikërisht me këtë.
Reviews
No reviews found